ΣΕ ΕΝΕΣΤΩΤΑ ΧΡΟΝΟ: ΠΡΟΤΑΣΗ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΘΕΟΦΙΛΗΣ (Art-act@tellas.gr)
13.10.2010 Αντλώ την θεματική μου από ερεθίσματα που προκύπτουν απο τη σύμπραξη βιωμάτων μου,μνήμης και πραγματικότητας.
Όλο το μέχρι τώρα εικαστικό μου έργο συμβαδίζει και εξελίσσεται παράλληλα με τη ζωή.Επικαλούμαι το ένστικτο και καθοδηγούμαι από αυτό .Λειτουργεί σαν φάρος και έχω τη δυνατότητα να ακουμπάω να συγκινούμαι,να συγκρίνω και να κατευθύνω τη σκέψη μου από το πιό λαϊκότροπο πράγμα μέχρι το πιό πρωτοποριακό.
Οι επιλλογές,οι κατευθύνσεις γίνονται ασυνείδητα χωρίς την παρεμβολή εγκεφαλικών διεργασιών με βάση την ψυχοσύνθεσή μου τις επιθυμίες μου και τους ρυθμούς μου.
Το ενστικτό μού φανερώνει τις ανάγκες μου και μορφοποιεί το συναίσθημά μου.Είναι ανιδιοτελές,αυτοσυνείδητο,ικανό να στοχάζεται το αντικείμενο με έναν ενορατικό και διεισδυτικό τρόπο.
Άς αναφερθώ λίγο στό έργο μου.
Είχα γράψει στον κατάλογο της ατομικής μου έκθεσης το 1998:
<<Από τη στιγμή που θεώρησα ότι η ύλη είναι το μέσο που προσεγγίζω τη φύση,ακολούθησε μία περιπέτεια και περιπλάνηση μαζί της.Η μή παραδοχή της μίμησης σαν μέσο έκφρασης,με οδήγησε σ΄ένα παιχνίδι με την ύλη που είχε στόχο την επαφή και τη μορφοποίησή της μόνο.Το άφημα σ΄αυτή τη διαδικασία,είχε ως συνέπεια να γνωρίσω πολλά υλικά και να κατανοήσω ότι η έννοια του παιχνιδιού και του τυχαίου δεν περιορίζεται σε ορισμένη ύλη,χώρο και φόρμα.Επίσης μου ανέπτυξε μία ρεαλιστική διάθεση που αρχικά είχε να κάνει με τον εργαστηριακό μου χώρο.
Η φωτογραφία δε ως υλικό κάλυψε την ανάγκη μου να προσεγγίσω την πραγματικότητα,αφού φέρει πάντα μαζί της μία εικόνα της, εξάλλου η μαγεία της φύσης της είναι τέτοια:να εικονοποεί την πραγματικότητα πέρα από το παιχνίδι που γίνεται με το χρόνο>>
Τα μέσα και τα υλικά που χρησιμοποιώ ποικίλουν,διότι πιστεύω στην ελευθερία έκφρασης,που μου δίνει η ιδιαιτερότητά τους. Αντλώ την θεματική μου από ερεθίσματα που προκύπτουν απο τη σύμπραξη βιωμάτων μου,μνήμης και πραγματικότητας.
Πολλά αντικείμενα και υλικά του κοντινού μου περιβάλλοντος, στάθηκαν αφορμή να γεννηθεί μια καινούργια ιδέα , γιά τον ιδιαίτερο λόγο ύπαρξης που φέρουν.
Τα σεντόνια γιά την ιστορία τους,το βαμβάκι-ο στόκος-ο γύψος-γιά την υφή και το χρώμα,-το ποτήρι για τη φόρμα,-τα παπούτσια για την κίνηση.
Το έργο μου με τα σεντόνια,με τίτλο“προίκα”είναι μιά ιδέα που ξεκίνησε με αφορμή μία μετακόμιση. Είναι λευκά σεντόνια της προίκας μου,που βρέθηκαν στο έργαστήριό μου,όπου βλέποντάς τα ένιωσα μιά συγκίνηση και ένα σεβασμό,γιά την αισθητική την ιστορία και την συναισθηματική την φόρτιση που φέρουν.
Όταν επεμβαίνω σε αυτά και αλλάζω τη φύση τους,οι μνήμες,τα βιώματά μου σε σύμπραξη με την πραγματικότητα αλλά και το τυχαίο, σχηματοποιούν μία εικόνα της αίσθησής μου,που μου αποκαλύπτεται, όταν χαλαρώνω στους ρυθμούς που μου αναβιώνει το κέντημα. Το υλικό του στοχασμού μου,τότε προσδίδεται και ενσωματώνεται στην εικόνα που παράγω και γίνεται το νόημά της.
Μέσα από τα ζευγάρια και τις κούκλες,το παραμύθι και το όνειρο, προσπαθώ να ξεθάψω αυτό το άφατο πού με διαμόρφωσε σαν άνθρωπο και πεπρωμένο, και να δείξω πως συμπλέκεται
η εικαστική εικόνα που παράγω σήμερα με το παρελθόν, κοινωνικά.
Κοιτάζοντας το παρελθόν μου μέσα από τα σεντόνια,διαπίστωσα πως δεν μπορώ να αποκοπώ από αυτό όσο και αν το επεδίωξα.Οδηγήθηκα σε μιά αναθεώρηση και ένα επαναπροσδιρισμό του.Οδηγήθηκα στην αποδοχή του,την αποδοχή της ζωής.
Τι εννοώ.Αυτή η αθώα χαρά για παράδειγμα,μιάς όμορφης μνήμης,όπως η συγκέντρωση της προίκας και η μεταφορά της από το ένα σπίτι στο άλλο,που φέρνει σημειολογικά τον έρωτα και την αγάπη, αποκτά με το τελετουργικό της δημιουργίας μιά μεταφορική έννοια.Απο χρηστική προίκα μετατρέπεται σε πνευματική προίκα και στη συνέχεια -από το εργαστήριό μου- μετακομίζει και εκτίθεται στο κοινό όπου επιζητά την επικοινωνία.
Οραματίζομαι έναν κόσμο χαρούμενο που αλλάζει,που αλλάζει συνέχεια σε μιά αέναη μεταμόρφωση.Το όνειρο το παραμύθι αλλά ταυτόχρονα και η επαφή με την πραγματικότητα να αποτελούν τα στοιχεία του.
Σε όλο μου το έργο,το ζωγραφικό (που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος) και το κατασκευαστικό, δεν ικανοποιούμαι με το ψάξιμο μιας φόρμας και την ανάλυσή της.
Εστιάζω κάπου και αυτό το κάπου μεγεθύνεται,αλλάζει και παίρνει μεταφυσικές διαστάσεις στο χώρο και το χρόνο. Όταν εισρέει μέσα μου η πραγματικότητα,καλούμαι να αφεθώ καθοδηγούμενη από το ένστικτό μου,γιά να τη μετατρέψω,μορφοποιήσω σύμφωνα με τις ανάγκες της ψυχής μου. Αυτή η διεργασία γίνεται υπόγεια και όσο πιό εμπνευσμένη είναι,τόσο το έργο μου είναι προϊόν έκφρασης και έχει λόγο ύπαρξης.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκα το 1957 στη Χούνη Αιτ/νίας Έζησα τα πρώτα μου παιδικά χρόνια κοντά στη φύση και σ’ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον,(ο πατέρα μου ήταν μουσικός).Παράγοντες που επηρέασαν το έργο μου. Ζω και εργάζομαι στην Αθήνα.
1976-1982,σπούδασα κλασσική μουσική στο Εθνικό Ωδείο της Αθήνας. 1983-1987 ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας όπου αποφοίτησα με άριστα.1989-1991 πήρα μαθήματα φιλοσοφίας.
Έχω κάνει έξι ατομικές εκθέσεις.2006,γκαλερί ΤinΤ,Θεσ\νίκη.2004,γκαλερί 7,Αθήνα.
2002,γκαλερί 7, Αθήνα.1998,γκαλερί 7,Αθήνα.1995,γκαλερί 7 Αθήνα. 1987 γκαλερί Αθήνα, Αθήνα.
Από το 2007 είμαι μέλος της ομάδας indoors. 2009, “indoors is moving out”,(Mπιεννάλε Θε/νίκης 2) επιμ.Συραγώ Τσιάρα.2008,Μ.Κάσση,Β.Νομίδου,Σ.Πολίτη,Μ.Χρηστέα,
”εικαστική δράση σε διαμέρισμα της Αθήνας” Καρνεάδου 34-36 Αθήνα.
‘Εχω λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
2009,”αλλαγή κλίματος”(Λευκωσία Kύπρος).2008,”Η ιστορία ενός εργαστηρίου”Pantolfini-Σιατερλή,πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων (επιμ. Νέλλη Κυριαζή).
2007,”Quiet time/love’s labour”,Katherine E.Nash Gallery,Univercity of Minnesota USA (επιμ.Diane Katsiaficas).
”Urban ULegends “(Αστικοί Μύθοι),κοινός τόπος
,Κολωνός (επιμ.Μ.Λαγού).
“εκ-πομπή.trans-mission”,Kαρδαμύλη Πελοπόννησος,(επιμ.Μ.Λαγού)2006,”Ήταν κάποτε η Πηνελόπη Δέλτα”,Κολλέγιο Αθηνών,Ψυχικό(επιμ.Ίρις Κρητικού).”Ρέον Ύδωρ”,Τελλόγλειο ‘Ιδρυμα Τεχνών,Θεσ/νίκη.”Εικαστικό πανόραμα στην Ελλάδα”Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης,(επιμ.Θαν.Μουτσόπουλος),Θεσ/νίκη.”Αντίθετη επιλογή,παλιό δημοτικό σχολείο Καρδαμύλης,(επιμ.Λίνα Τσίκουτα).2003,Art Athina ’03, εκθεσιακό κέντρο Αθηνών.”Εγώ ο εαυτός μου”,κέντρο σύγχρονης τέχνης Ρεθύμνου (επιμ.Ελένη Κυπραίου).2002,”Minimal maximal”,4 Ελληνικές Εκδοχές,πνευματικό κέντρο Δήμου Αμαρουσίου (επιμ.Φ.Τζενετουλάκου).2001,”Διάλογος”σχολή καλών τεχνών Μαδρίτης,Ισπανία.”Μνήμη και απεικόνηση,γκαλερί Μπαταγιάννη Αθήνα(επιμ.Μ.Στεργίου).”7 Έλληνες καλλιτέχνες”Asamblea de Extremadura,festival de Merida,Ισπανία.2000,”Υπάρχει κάτι που μας ενώνει”,Βαφοπούλειο πνευματικό κέντρο Θεσ/νίκης (επιμ. Κ.Κιλεσοπούλου).”Εικαστικές μαρτυρίες”Σπίτι της Κύπρου (επιμ.Κ.Σταυρόπουλος).”Ιδέες και Είδωλα”Campus Art (επιμ.Φ.Τζενετουλάκου).
“Είμαστε αλλού και πάμε αλλού”Ασχύλεια 98”,Ελευσίνα (επιμ.Λένα Κοκκίνη). “Εκδηλώσεις στο σπίτι του Μπουζιάνη” .1997,”Art Athina 5”,εκθεσιακό κέντρο Αθηνών.1994”Γαία Αφροδίτη”Λευκωσία Κύπρος. “Τοις λενδον ρλημασι πειθόμενοι”Σπίτι της Κύπρου,Αθήνα (επιμ. Κ.Σταυρόπουλος).1990,Επίκεντρο Πάτρα.1988”Συναντήσεις-επισημάνσεις-αντιπαραθέσεις”πνευματικό κέντρο Δήμου Αθηνών(επιμ. Κ.Σταυρόπουλος).
1987”Αθήνα εικαστικά”κέντρο τεχνών πάρκο ελευθερίας Αθήνα.”Πανελλήνια Καλλιτεχνική έκθεση”.1982,”150 ζωγράφοι της Ε.Ο.Κ” Ωδείο Αθηνών.
Έργα μου βρίσκονται σε πολλές ιδιοτικές συλλογές και μουσεία.
